Klinika Otolaryngologii w Lublinie została powołana w listopadzie 1944 r. Jej organizatorem i pierwszym kierownikiem był dr Józef Świtek, który tytuł doktora wszechnauk lekarskich otrzymał w 1936 r. w Wilnie, a specjalizował sie w Klinice Laryngologicznej w Wilnie pod kierownictwem prof. Jana Szmurły.


W styczniu 1949 r. na kierownika Katedry i Kliniki powołany został Benedykt Dylewski, który pełnił tę funkcje aż do roku 1965. W tym czasie Klinika mieściła się przy ul. Staszica 18. Prof. Benedykt Dylewski urodził się 28.08.1894 r. w Petersburgu. Studia medyczne ukończył na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie.

prof. dr hab. med. Benedykt Dylewski

Po ukończeniu studiów pracował w Klinice Laryngologii Uniwersytetu w Wilnie pod kierunkiem prof. Jana Szmurły, uzyskując w 1926 r. stopień doktora nauk medycznych, a w 1932 roku habilitował sie na podstawie rozprawy pt. Badania nad odruchami gardłowymi. Profesor Dylewski był znanym i cenionym w kraju specjalistą w zakresie foniatrii. Diagnozowaniu i leczeniu chorób mowy i głosu u dzieci i młodzieży szkolnej poświęcił większą część swoich badań. Przyczynił się do wyszkolenia od podstaw kadry specjalistycznej nie tylko w Lublinie, ale i w całym makroregionie. Integralną częścią Kliniki stał się również Oddział Otolaryngologii Dziecięcej, który jako Samodzielny OddziałSzpitalny Laryngologii Dziecięcej istniał od 1935 r., co było wówczas wielkim postępem w lecznictwie specjalistycznym nie tylko w Lublinie, ale i w Polsce. Kierownikiem tego Oddziału od 1935 do 1949 r. był dr Jerzy Osowski. W roku 1949 Oddział stał się integralną częścią Katedry i Kliniki Otolaryngologii.


Z chwilą powołania instytutów w Akademii Medycznej powstały dwie kliniki: Klinika Otolaryngologii dla dorosłych w Instytucie Chirurgii Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego 8 i Klinika Otolaryngologii Dzieciecej w ramach Instytutu Pediatrii przy ul. Staszica. Kierownikiem Kliniki dla dzieci została doc. dr hab. Maria Brennenstuhl-Pliszczyńska. 

Od 1965 r. do 1998 roku kierownikiem Kliniki był prof. Bolesław Semczuk. Od roku 1998 r. do 2010 funkcję kierownika pełnił prof. Wiesław Gołąbek. W chwili obecnej kierownikiem Kliniki jest prof. dr hab. Janusz Klatka.


Historia lubelskiej Kliniki jest przede wszystkim historią jej badań naukowych. Przez wiele lat prowadzono tu kompleksowe badania nad twardzielą, które zaowocowały wieloma oryginalnymi opracowaniami z zakresu epidemiologii, diagnostyki, biochemii, serologii, kliniki i terapii twardzieli górnych dróg oddechowych z endemicznych ognisk na Lubelszczyźnie. Główne kierunki badań naukowych Kliniki dotyczyły onkologii klinicznej. W latach 1980-1990 Bolesław Semczuk był ogólnokrajowym koordynatorem badań prowadzonych przez siedem ośrodków klinicznych w kraju, w tym przez cztery kliniki otolaryngologiczne akademii medycznych – w Poznaniu, Warszawie, Krakowie i Lublinie, dotyczących optymalizacji metod diagnostyki i leczenia raka krtani. Przez wiele lat prowadzono badania naukowe w ramach programu resortowego „Ochrona załóg górniczych przed zagrożeniami”.

 

Obecnie prowadzone są badania z zakresu epidemiologii zaburzeń słuchu, epidemiologii nowotworów głowy i szyi, biologii molekularnej i histopatologii nowotworów, roli wirusów HPV i EBV w patogenezie nowotworów złośliwych. Przedmiotem badań są też metody rekonstrukcji w obrebie głowy i szyi, leczenie chirurgiczne guzów podstawy czaszki, patomechanizm chorób alergicznych i zapalnych, a także patofizjologia narządu słuchu.

 

Prowadzone badania pozwoliły na wprowadzenie do rutynowej pracy lubelskiej Kliniki wielu nowych metod diagnostycznych i leczniczych. Wśród nich można wymienić m.in.: próbę skórno-alergiczną w rozpoznawaniu zakażeń adenowirusowych; modyfikację kontrastowania przetok i torbieli; metodę podśluzowego wycięcia więzadeł stosowaną jako modyfikacje metody Surjana; metodę podśluzowego wewnątrz krtaniowego wycięcia więzadła głosowego, będącego modyfikacją metody Kleinsassera; laryngoskopię mikroskopową i mikrochirurgie krtani już w 1971 r.; badania endoskopowe nosa i nosogardła; modyfikacje zaopatrzenia gardła po laryngektomii. Wprowadzono ponadto: pełny zakres leczenia operacyjnego nowotworów złośliwych jamy ustnej, gardła środkowego i dolnego, nosa, zatok przynosowych i oczodołu; pełny zakres leczenia operacyjnego nowotworów ślinianki przyuszneji przestrzeni przygardłowej, łącznie z przeszczepami nerwu twarzowego; rekonstrukcję ubytków tkanek za pomocą płatów skórnych, skórno-mieśniowych i wolnych płatów z mikro zespoleniem naczyń; pełny zakres operacji tympanoplastycznych. We współpracy z kliniką neurochirurgii wprowadzono także leczenie operacyjne nowotworów złośliwych nosa naciekających podstawę przedniego dołu czaszki, nowotworów piramidy kości skroniowej, guzów przysadki mózgowej z dojścia przez zatokę klinową. W ostatnich latach wprowadzono wycięcie całego gardła, endoskopowe laserowe operacje nowotworów krtani i gardła dolnego, chirurgię tarczycy i przytarczyc, leczenie operacyjne zwężeń tchawicy i uchyłku przełyku, wykonywanie przetok tchawiczo-przełykowych po laryngektomii i rehabilitacje mowy za pomocą protez głosowych, endoskopowe operacje zatok przynosowych.


W Klinice Otolaryngologii AM w Lublinie stopień doktora uzyskały dotychczas 34 osoby, a stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskało 10 osób, mianowicie: Bolesław Semczuk, Stanisław Klonowski, Wiesław Gołąbek, Jan Jankowski, Jerzy Zakrzewski, Roman Czerwonka, Grażyna Niedzielska, Janusz Klatka, Kamal Morshed, Marcin Szymański.

 

O Klinice